Az konuşurdu. Konuşamadıklarını yazardı. Yoldayken en çok. Uzak bir şehirdeki kadına mektuplar. Otobüslerde yazılmış çoğu. Sürekli gidenden hep kalana.
"Dolunay var" diye yazdı kadına. Bir gece. Uzaktayken. "Dolunay var gökyüzünde. Baktığım herşey gibi dolunay da sen demek şimdi. Ne zaman senden uzakta baksam dolunaya seni düşüneceğim. Ve bir gün birlikte bakacağız her dolunaya. O güne dek. Her dolunayda seni özleyeceğim. Sen de dolunaya bakıp beni özlüyorsun bileceğim."
İşaretleri bulurdu kadın. Adamı sevdiği gibi, onun bıraktığı işaretleri de severdi.Her dolunayda gökyüzüne bakıp adamı özledi.Kırk bir yaşında bir dolunay gecesi, başka bir adam tutarken aşkla elini. Dolunaya bakarak yattığı yerden. Hayata yumdu gözlerini.
